Tijdens een weekendje weg heeft het E.W.D. zich opgesplitst in twee kampen, namelijk de mountainbikers en de vishelden. De vishelden, waarvan niemand kon vissen behalve Roelof, hadden besloten braaf naar de plek te rijden waar onze beste Luuk had gereserveerd, maar helaas zonder resultaat.. De persoon die in dit gebied de vis-wet uitmaakte, had besloten dat het die dag niet toegestaan was om de hengel in het water te plonsen.

Ondanks dat wij allereerst nogal van onze jandoedel gepapaferd waren, ondernam de vis-squad al snel actie. Het besluit was om de zoektocht naar visjes door te zetten in het wildvreemde (dunbevolkte) land waar wij toen waren. Een onderdeel van die misse was het aanschaffen van één of meerdere vishengels, gezien wij die niet hadden. De vis-commandoploeg trok erop uit in de twee auto’s, op zoek naar een volgend plasje. Op een gegeven moment kwam het vis-kameraadschap een vreemde fietsenmaker in een bekend, maar zowat verlaten dorp tegen, die zelf ook aan vissen deed. De man opende zijn kofferbak en bood ons zowaar wat aas aan. We hadden toen alleen nog geen hengel, dus hebben we het af moeten slaan. De zoektocht naar een hengel heeft het team door ongeveer heel het land heen gebracht. De allerlaatste stop van het genootschap was bij de sportwinkel, waar men uiteindelijk een (kinderversie van een ..) hengel heeft kunnen bemachtigen. Hier is vervolgens onwijs niet mee gevist, maar ach, dat komt de volgende keer dan wel!